ثروتمندترین خانواده جهان چطور از ثروت خود مراقبت میکند؟
تاریخ انتشار: ۲۹ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۶۵۶۴۰۶
طلا و ماشین و اسبهای مسابقه، تجملاتی که حتی نمیتوان آنها را در خیال تصور کرد، همه تلاشی برای به رخ کشیدن ثروت و منزلت است. کاری که به خصوص در خاورمیانه رواج قابل ملاحظهای دارد. با این حال حتی در همین خاورمیانه هم کسانی پیدا میشوند که مایل هستند داشتههایشان را تکذیب کنند. یکی از آنها شیخ طحنون بن زاید آل نهیان است، کسی که مدام تلاش میکند بگوید آن قدرها که دیگران میگویند هم «مهم» نیست.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بیشتربخوانید
با ثروتمندترین افراد جهان در سال ۲۰۲۱ آشنا شویدامارات حدود ۶ درصد از ذخایر نفتی اثبات شده جهان را در اختیار دارد و به دلیل تمرکز پول در خانوادههای سلطنتی شناخته شده است، بر کسی پوشیده نیست که آل نهیان ثروتمند هستند. اما سرمایهگذاری در همه چیز از خط تولید لباس زیر زنانه ریحانا گرفته تا شرکتهای جمع آوری و تحلیل دادههای بزرگ، فست فود و اسپیس ایکس ایلان ماسک، ثروت خانواده را به قلههای جدیدی رسانده است.
بر اساس تجزیه و تحلیل داراییهای خانواده آل نهیان که توسط بلومبرگ انجام شده است و شامل بررسی پروندههای نظارتی، سوابق املاک و مستغلات و رد گیری شرکتها میشود، دارایی خالص خانواده ال نهیان اکنون حداقل به ۳۰۰ میلیارد دلار میرسد. این رقم بیش از ۲۲۵ میلیارد دلار دارایی خانواده والتونها است که با کسب و کار شرکت Walmart در خرده فروشی به عنوان ثروتمندترین خانواده جهان شناخته میشوند.
تعیین میزان دقیق ثروت سلطنتی دشوار است، زیرا خطوط جداکننده خانواده و مردم عادی اغلب مبهم هستند. در مورد آل نهیان - که از نیم قرن پیش از استقلال امارات بر این منطقه حکومت میکنند - برخی داراییها به طور مشخص خصوصی هستند، در حالی که برخی دیگر با داراییهای دولت در هم تنیده هستند. این مساله که خانواده نهیان توانستهاند حساب بخشی از داراییهای خود را از دارایی دولتی، که آن هم شامل خودشان است، جدا نگه دارند نشان میدهد که ثروت آنها عملا از ثروت باقی شیوخ منطقه و همین طور از ثروت خانواده ال سعود که عربستان را کنترل میکنند بیشتر است.
شیخ طحنون که علاوه بر ثروتمند بودن ورزشکار است و یک کمربند سیاه در جیو جیتسو دارد، در دو بخش عمومی و خصوصی سرمایهگذاری میکند. او رئیس صندوق ثروت ابوظبی ADQ و همچنین وام دهنده برتر کشور First Abu Dhabi Bank است. در میان داراییهای شخصی خانواده او، یک شرکت سرمایهگذاری وجود دارد که طی پنج سال گذشته تقریباً ۲۸۰۰۰ درصد افزایش ارزش داشته است. صندوقی که عملکرد آن برای ناظران بین المللی مبهم است، اما به نظر میرسد برای مالکان آن چندان هم ناکارآمد نیست!
داراییهای آل نهیان شامل داراییهایی مانند باشگاه فوتبال منچستر سیتی، دهها قصر از جمله Chateau de Baillon در شمال پاریس و بیشتر ساختمانهای منحصر به فرد برکلی لندن است. اما نقطه اصلی داراییهای این خانواده در یک شبکه سلطنتی قرار دارد، شبکه گستردهای از شرکتها تحت عنوان «گروه رویال» که بیش از ۲۷۰۰۰ نفر را در زمینههای مالی گرفته تا رباتیک استخدام میکند. این شبکه توانسته است طی دو دهه گذشته، از یک شرکت نسبتا کوچک به شرکتی با داراییهایی به ارزش نزدیک به ۳۰۰ میلیارد دلار تبدیل شود.
با افزایش ثروت آل نهیان، نفوذ آنها در منطقه و سراسر جهان نیز افزایش مییابد. شیخ طحنون به عنوان یک مغز متفکر کلیدی امپراتوری تجاری رو به رشد خانواده نهیان و همچنین یک فرستاده مهم سیاسی شناخته میشود و با سرمایهگذاری در کشورهایی مانند ترکیه و مصر اغلب از تلاشهای برادرش شیخ محمد بن زاید، رئیس امارات متحده عربی برای گسترش نفوذ این کشور حمایت میکند.
شیخ طحنون و محمد بن زاید آل نهیان بخشی از یک گروه شش نفره از برادران معروف به بنی فاطمه هستند. همه آنها پسران شیخ زاید بن سلطان آل نهیان، بنیانگذار امارات متحده عربی از سومین و برجستهترین همسر او هستند. شیخ منصور - که معاون نخست وزیر، رئیس بانک مرکزی و رئیس صندوق ثروت فدرال امارات سرمایه گذاری است - یکی دیگر از چهرههای کلیدی پسران فاطمه است که در ایجاد ثروت خانواده سهیم مهمی داشته است.
گروه رویال، که پسران فاطمه آن را اداره میکنند عملا مغز متفکر سرمایهگذاریهایی که خانواده نهیان در امارات و همین طور در دنیا انجام میدهند. ریچارد کلارک، یکی از مقامات سابق کاخ سفید و مشاور قدیمی محمد بن زاید، در مورد این شرکت میگوید که این شرکت در میان سایر شرکتهای سرمایهگذاری عمده در ابوظبی، حساب شدهترین ریسکهای اقتصادی را به عهده میگیرد. نهادهایی که از طرف امارات پول را مدیریت میکنند، مانند شرکت سرمایه گذاری «مبادله» و اداره سرمایهگذاری ابوظبی - با بیش از ۱.۲ تریلیون دلار دارایی ترکیبی – در مقابل گروه رویال بیشتر شبیه به صندوقهای ثروت دولتی سنتی و با ثبات عمل میکنند.
خانواده طحنون، علاوه بر آن قصرها و ساختمانها و شرکتهای تجاری، بزرگترین قایق تفریحی جهان را هم در تملک خود دارند، این قایق که «اعظم» نام دارد، یکی از مهمترین عرشههای ملاقاتهای تجاری برای کسانی است که میخواهند با خانواده طحنون وارد داد و ستدد شوند، سرمایه گذاران وال استریت و بورسهای بزرگ دیگر در جهان به هر وسیلهای دست دراز میکنند تا به طریقی خودشان با به عرشه این قایق تفریحی برسانند.
تام باراک، یک میلیاردر نزدیک به دونالد ترامپ، رئیس جمهور سابق آمریکا، در مورد مراوداتش با شیخ طحنون برای کسب امکان رابطه تجاری با گروه رویال میگوید تلاش کرده است برای نزدیک شدن به او، یک کتاب کم یاب در مورد اسبهای عربی به او هدیه بدهد، با او در صحرای مراکش دوچرخه سواری کرده است، و در برخی جلسات خصوصی سرمایهگذارانی که به دیدار او میرفتند شرکت کرده است، همه برای این که او را قانع کند تا در کسب و کار تام بارک، شرکت سرمایهگذاری مسئولیت محدود کلونی کپیتال، سرمایهگذاری کند.
باراک در مورد این جلسات خصوصی شیخ طحنون که در یک اتاق نشیمن سنتی عربی برگزار میشود، میگوید: «او همه تاجران بزرگ، سرمایهگذاران صندوقهای سرمایهگذاری مستقل، و شرکای عملیاتی را هر شب در مجالس خود مهمان میکند. کسانی که به دیدن او میآیند شامل میلیاردرهایی مانند غول املاک و مستغلات ایالات متحده سم زل، صنعتگر هندی گوتام آدانی و بانکدار کلمبیایی جیمی گیلینسکی هستند»
ممکن است به نظر برسد که این امپراطوری عظیم مالی روی سرانگشت یک یا نهایتا چند برادر از خانواده نهیان میچرخد، اما این تصور دقیق نیست، شیخ طحنون، مسئولیتهای مهمی را در امپراتوری تجاری خود به چندین مشاور مورد اعتماد محول کرده است. یکی از بازیگران کلیدی سوفیا عبداللطیف لاسکی، سرمایهدار مراکشی الاصل است که برای دو دهه با شیخ طحنون کار کرده است. او یکی از معدود مهاجرانی است که در ابوظبی به چنین شهرتی رسیده است.
سم زل که حدود ۲۰ سال است خانواده سلطنتی را میشناسد، میگوید: «من با افراد زیادی در مناصب عالی دولتی در سراسر جهان ارتباط داشتهام. خانواده حاکم بر ابوظبی، از جمله شیخ طحنون و صوفیه، در بالاترین رتبه قرار دارند.»
ارزش برخی از سرمایهگذاریهای گروه رویال در سالهای اخیر با مبالغ سرسام آوری افزایش یافته است. بر اساس دادههای جمعآوریشده توسط بلومبرگ، IHC - همانطور که شرکت بینالمللی هلدینگ شناخته میشود - در صدر این فهرست قرار دارد و در طول پنج سال گذشته از هر شرکتی در سطح جهان با ارزش بیش از یک میلیارد دلار پیشی گرفته است. سهام IHC طی پنج سال گذشته تقریباً ۲۸۰۰۰ درصد رشد داشته است. اکثریت مطلق مالکیت IHC در اختیار گروه رویال است، و در حالی که کار خود را به عنوان یک سرمایهگذار ناشناخته متمرکز بر پرورش ماهی شروع کرده بود حالا به با ارزشترین شرکت امارات تبدیل شده است. ارزش آن بیشتر از مک دونالد، نایک و بلک استون است.
اعظم. بزرگترین قایق تفریحی خصوصی جهان
البته در مورد ارزش مورد ادعای این شرکت، اما و اگرهایی وجود دارد، گفته میشود که ارزش صورتهای مالی میان دورهای این شرکت مانند سایر شرکتهای فهرستشده در بورس اوراق بهادار ابوظبی، «به طور قابل ملاحظهای کمتر از حسابرسیهای انجامشده بر اساس استانداردهای بینالمللی» است.
با این که گروه رویال مشتری مورد توجهی بوده است، اکثر بانکهای بینالمللی تا حد زیادی از انجام معاملات با IHC به دلیل نگرانی در مورد ارزش بازار متورم آن خودداری کردهاند، اما منافع مشترک خانواده - از جمله کنترل کارگزارانی که بر تجارت در ابوظبی مسلط هستند و مالکیت ADQ بر صرافی امارت - به تضمین حمایت از IHC کمک میکند. ارزش هر سهم این شرکت هفته گذشته به ۱۱۱ دلار رسید که به رکود ماه گذشته ارزش این شرکت نزدیک است. رشد چشمگیر این شرکت سرمایه گذاری نمادی از قدرت رو به رشد آل نهیان و ابوظبی است.
در حالی که بسیاری مایل هستند ابوظبی را هم متکی به نفت در نظر بگیرند، آل نهیان در سالهای اخیر نشان داده است که راه کاهش اتکا به نفت را میشناسند، امارات حالا علاوه بر این که میزبان یک شعبه از موزه لوور است، تلاش میکند به یک مقصد توریستی پایدار تبدیل شود، ایجاد پارک سرپوشیده فراری ورلد، و پیست مسابقه فرمول یک هم در همین چارچوب محقق شده و جلوی دیگری از ثروت خانواده نهیان است.
امارات متحده عربی، عربستان سعودی و قطر همگی در حال تلاش برای تنوع بخشیدن به اقتصادهای خود قبل از پایان دوره سوختهای فسیلی هستند و در موقعیت خوبی برای استفاده از فرصتهای موجود قرار دارند، IHC مظهر جاه طلبی جهانی ابوظبی است. این شرکت قصد دارد میلیاردها دلار در بازارهایی از جمله اندونزی، ترکیه و هند سرمایهگذاری کند و بخشهایی مانند غذا، زیرساختها و مراقبتهای بهداشتی را هدف قرار دهد.
تحت محمد بن زاید، امارات قدرت سیاست خارجی خود را بیشتر منعطف کرده است. این کشور از ژنرال خلیفه حفتر از شورشیان لیبی حمایت کرده است، در سال ۲۰۱۷ به تحریم قطر پیوست و خود را درگیر جنگ نیابتی عربستان سعودی و ایران در یمن کرد. با این حال اخیرا، امارات متحده عربی به سمت کاهش تنش در منطقه حرکت کرده است، موضعی که با تلاشها برای گسترش قدرت نرم از طریق انجام معاملات همسو است.
پس از دیدار شیخ طحنون با رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه در سال گذشته، IHC نیمی از سهام یک شرکت انرژیهای تجدیدپذیر ترکیه را خریداری کرد. همچنین پس از امضای قرارداد تجاری، تقریباً ۲ میلیارد دلار در سه شرکت متعلق به میلیاردر هندی آدانی سرمایه گذاری کرد، و ADQ یک شرکت سرمایه گذاری دیگر متعلق به نهیانها سهام شرکتهای کلیدی مصر را برای کمک به تقویت اقتصاد آسیب دیده این کشور خریداری کرد.
شرکت دیگری به نام گروه ۴۲، ممکن است مستقیمترین پیوند بین تجارت و قدرت در ابوظبی باشد. پس از عادی سازی روابط امارات و اسرائیل، این شرکت هوش مصنوعی - به ریاست شیخ طحنون - اولین شرکت اماراتی بود که دفتر خود را در سرزمینهای اشغالی افتتاح کرد و از آن زمان با شرکت دولتی سیستمهای دفاع پیشرفته رافائل در مبادله و تجارت بوده است.
همکاری شیخ طحنون و محمد بن زاید، ابوظبی را در موقعیت خوبی برای توسعه سرمایه گذاری در جهان و منطقه قرار داده است، طبیعتا با قدرت اقتصادی، قدرت سیاسی هم افزایش پیدا میکند.
منبع: ایسنا
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردیمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: ثروتمندترین افراد جالبترین ها امارات متحده عربی شرکت سرمایه گذاری خانواده نهیان میلیارد دلار ثروت خانواده محمد بن زاید بین المللی هایی مانند گروه رویال سال گذشته دارایی ها شیخ طحنون آل نهیان شرکت ها یک شرکت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۶۵۶۴۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مادر شاه چگونه رحیم علی خرم را به ثروت افسانهای رساند؟
همشهری آنلاین: رحیمعلی خرم مقاطعهکار معروف زمان پهلوی و صاحب کاباره جزیره (پارک ارم کنونی) در آن زمان، روزگاری یک کارگر ساده آسفالتکار بوده که بواسطه آشنایی اتفاقی با مادر شاه به یک سرمایهدار بزرگ تبدیل شد. رحیمعلی فرزند بیکعلی حدود سال 1300 در روستای کوهپایه زبیر از توابع ساوه متولد شد. او در جوانی با هدف یافتن شغل و کسب درآمد راهی تهران شد و به لطف جثهای قوی و نیرومند در یک پروژه آسفالتکاری در پایتخت به عنوان کارگر ساده مشغول به کار شد. از قضا این گروه آسفالتکار یکی از روزها برای ترمیم معابر کاخ سلطنتی به سعدآباد رفتند و همان جا نقطه آغاز ارتباط خرم با دربار پهلوی بود چرا که مادر شاه در محوطه کاخ وی را دید و همان روز او را به حضور خود فراخواند. گفته میشود علت راهیابی خرم به دربار، روابط غیر عادی او با ملکه مادر بوده است. به این ترتیب آشنایی رحیمعلی خرم با مادر شاه نقطه آغاز ترقی او بود و از این زمان، این شخص به حکم ارتباط و وابستگی به مادر شاه، وارد چرخه فاسد حاکمیت پهلوی شد و به سرعت با برادران شاه وارد روابط اقتصادی شد. او با محمودرضا پهلوی و حمیدرضا پهلوی رابطه نزدیکی داشت و حتی قرار بود پسر خرم با دختر حمیدرضا ازدواج کند. داستان آشنایی رحیم علی خرم با مادر شاه در کتاب «من و فرح پهلوی»، نوشته اسکندر دلدم با جزئیات بیشتری آمده است. نویسنده این کتاب، اسکندر دلدم از افراد مورد وثوق دربار پهلوی و از نزدیکان دولتمردان این رژیم بوده است. او به دلیل شغل خبرنگاریاش، ارتباطات وسیعی با دربار و مقامهای تراز اول کشور داشته است. دلدم در خاطراتش در کتاب«من و فرح پهلوی» آورده است: مادر شاه، اکثر شبها در کاخ اختصاصی خود مجلس بزم به راه میانداخت و با آن سن زیاد به سه چیز علاقه داشت. یکی مصاحبت با مردان قوی هیکل و عظیمالجثه که آخرین آن، رحیمعلی خرم، مقاطعه کار معروف و صاحب کاباره جزیره (پارک ارم کنونی) بود. دوم به «سگ» علاقه مفرطی داشت و همیشه در اطراف او، حتی روی پاها و در بغلش چندین سگ از نژادهای مختلف دیده میشد. سومین سرگرمی مادر شاه، برپایی مجالس طرب بود. پای ثابت مجالس بزم و طرب ملکه مادر، خواننده کهن سال و قدیمی «ملوک ضرابی» بود که چندین مدال درجه اول همایون (مدالی که معمولا به فرماندهان عالی رتبه ارتش و رجال درجه اول سیاسی داده می شد) از شاه و مادرش گرفته بود! مادر شاه یک شوهر رسمی به نام آقای ملک پور داشت. من ملک پور را از نزدیک میشناختم. ملک پور علاوه بر کارها و مشاغلی که داشت، در کار خرید و فروش اتومبیل دست دوم نیز فعالیت می کرد و پاتوق او، نمایشگاه مرحوم شعبان رحیمی پور در ضلع جنوبی میدان فردوسی بود. بسیاری از رجال و امرای ارتش چون سپهبد کمال و سپهبد وشمگیر هم بعداز ظهرها در این نمایشگاه فعالیت اقتصادی داشتند. ماجرای آشنایی ملکه مادر با رحیمعلی خرم نیز بسیار خواندنی و جالب است. رحیمعلی خرم،کارگر ساده (آسفالت کار) بود و هیکل درشت و نخراشیدهای داشت. یک روز که خیابانهای کاخ سعدآباد را تجدید آسفالت میکردند، رحیمعلی خرم پس از کار زیاد و بعد از صرف ناهار مشغول چرت زدن و استراحت زیر یکی از درختهای محوطه کاخ سعدآباد بوده که از قضای روزگار، شاهین بخت و اقبال در اطراف هیکل نتراشیده و نخراشیده او به پرواز در میآید و مادر شاه که همراه با ندیمهاش از آن محل عبور میکرده و چشمش به هیکل غیرعادی کارگری که در آن آفتاب نیمروز به حالت طاق باز(!) خوابیده و دستمالش را هم روی صورتش کشیده بود، میافتد و بلافاصله میگوید این مرتیکه پدرسوخته را به کاخ اختصاصی بیاورید تا ببینم به چه جرئتی به این وضع فجیع(!) در ملأ مادرشاه خوابیده است! فورا رحیمعلی را بلند میکنند و به حضور والده مکرمه شاهنشاه میبرند و از همین لحظه، زندگی رحیمعلی دگرگون و کارگر آسفالت کار مبدل به بزرگترین مقاطعهکار آسفالت کار دستگاهها و ادارات دولتی میشود. خرم پس از این دیدار، مورد توجه مادر شاه قرار گرفته و به زودی صاحب مکنت و ثروت فوقالعادهای میشود. رحیمعلی خرم بعدها، محل کارگاه آسفالتپزی خود در جاده کرج را تبدیل به کاباره جزیره کرد و زمینهای اطراف آن را صاحب شد و پارک خرم (پارک ارم فعلی) را تاسیس کرد. خرم به وسیله ایادی خود در این پارک، زنان و دختران جوان و حتی زنان شوهرداری را که همراه با شوهر و فرزندان خود به این محل آمده بودند، میربود و در محل مخصوصی که در پارک برای خود ساخته بود، مورد تجاوز قرار میداد.
رحیمعلی خرم که در آغاز به عنوان مقاطعهکار آسفالت به ثروتاندوزی میپرداخت، کمی بعد با رانتخواری توانست اغلب قراردادهای پیمانکاری را به نام خود منعقد کند. حسین فردوست رئیس دفتر اطلاعات شاهنشاهی و دوست نزدیک شاه در این باره در کتاب«ظهور و سقوط سلطنت پهلوی» مینویسد: «یک نمونه کوچک در مقایسه با سایر فعالیتها در سطح کشور عبارت بود از آسفالت خیابانهای تهران. شهرداری چندین سال متوالی با یک مقاطعهکار [که نام او رحیمعلی خرم بود] قرارداد بست که در طول یک سال در قبال فلان مقدار وجه (رقم به درستی خاطرم نیست ولی آنقدر بود که مقاطعهکار توانست برای هر سال 200 میلیون تومان به مقامات شهرداری رشوه دهد) مسئولیت آسفالت خیابانهای تهران را عهدهدار گردد. مقاطعهکار فوق، خیابانها را لکهگیری میکرد و در برخی خیابانها یک ورقه نازک چند سانتی آسفالت میریخت. در فصل زمستان به علت یخبندان، این آسفالتها درمیآمد و چالههایی در خیابانها ایجاد میکرد که رانندگی در خیابانهای تهران مسئله شده بود و زیانهای فراوانی به خودروها و به خصوص فنرهای خودرو وارد میکرد. این کار چند سال متوالی ادامه یافت و وضع را به محمدرضا گزارش دادم. محمودرضا برادر محمدرضا با این مقاطعهکار به طور صوری شریک بود و درصدی دریافت میداشت. نتیجه گزارش من فقط این شد که سال بعد با آن مقاطعهکار قراردادی بسته نشد ولی نه به سوءاستفاده در شهرداری کاری داشتند و نه به مقاطعهکار ایرادی وارد شد.»
رحیمعلی خرم با اشرف پهلوی هم رابطه خوبی داشت. ابوالحسن عمیدی نوری، روزنامهنگار و نویسنده، نماینده مجلس شورای ملی و از کارگزاران رژیم پهلوی، در کتاب«یادداشتهای یک روزنامهنگار» در اینباره مینویسد: «یک روز که والاحضرت اشرف میخواست به اروپا برود خرم بیش از یکصد هزار دلار... از تمام صرافیهای تهران خرید و جمع کرد یعنی هشت میلیون ریال آن روز خرج کرد. آن اسکناسها را در بسته مخصوصی پیچید و به فرودگاه رفت و دست والاحضرت را ماچ کرد و آن بسته را تقدیم نمود.» در سال 1341 و در دوران نخستوزیری علی امینی، خرم به اتهام یک کلاهبرداری کلان به مبلغ 23 میلیون تومان تحت تعقیب قرار گرفت و مدتی بازداشت شد. جالب این که در زندان نیز فسادهای خرم ادامه داشت. عمیدی نوری در کتاب«یادداشتهای یک روزنامهنگار» به این نکته هم اشاره میکند و مینویسد: «در مدتی که خرم در زندان بود شبها به خارج از توقیفگاه خود میرفت و مشغول کسب بود. روزها هم توقیفگاه او در حقیقت محل کار او شده بود. خدا میداند در همان محل توقیفگاه او متجاوز از 40 میلیون تومان قرارداد مقاطعهکاری آسفالت با او بسته شد.» اما سرانجام با وساطت دربار و به ویژه ملکه مادر و برادران شاه از این اتهام فارغ شد. عمیدی نوری درباره حمایتهای خاندان سلطنتی از خرم هم مینویسد: «وقتی پرونده آسفالت تهران در دیوان کیفر به شدت تحت رسیدگی بود، بازپرس دستور توقیف خرم و دفاتر او را داده بود، اما دربار برای فرار او دست و پا میزد زیرا بعضی از شاهپورها و اشرف در کارهای او شرکت داشتند.» به این ترتیب رحیمعلی خرم با اتکا به پشتوانهای قوی همچنان میتازید. او در طول حکومت پهلوی با حمایتهای آشکار و پنهان خاندان پهلوی به ثروت افسانهای دست یافته بود که او را در دریف افراد با نفوذ در بسیاری از معادلات اقتصادی کشور قرار میداد و خرم از حیف و میل و پایمال کردن بیت المال ابایی نداشت. سرانجام بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، شعبه سوم دادگاه انقلاب رحیمعلی خرم را نمونه بارز مفسد فی الارض شناخت و به حکم این دادگاه خرم در سحرگاه 19 اردیبهشت 1358 به جوخه اعدام سپرده شد.
کد خبر 848155 منبع: همشهری آنلاین برچسبها تاریخ - اسناد پهلوی خبر ویژه کتاب - تاریخ تاریخ انقلاب اسلامی ایران تاریخ عمومی ایران فساد